عـــــزیزانی هستند که هیچ وقت تـــَــرکِت نمیکنن
امـــــّـــا . . .
خوب بلدن کاری کنن که خودت ،
یواش ، یواش ، پاورچین ، پاورچین ، ترکشون کنی

وقتی کســـــی در کنـــــــارت هست
خوب نگــــــاهش کــــن
بـــــه تمــــــــام جــــزئیــــــاتــــــــش
به لبخنـــــد بین حرف هایش
به سبــــــــک ادایـــــــــ کلمـــــــــاتــــــــش
به شیــــــــوه ی راه رفتنــــــــش، نشستنـــــــش
به چشـــــم هایش خیره شو
دست هـــــــایش را به حافظــــــه ات بسپار
گاهی آدم ها انقدر سریع میروند ،
که حسرت یک نگاه سَرسَری را هم به دلت میگذارند !

این روزها جواب صداقت را با دروغ میدهند !
جواب محبت را با بی محبتی می دهند !
جواب با وفایی را با بی وفایی !
و جواب دوستی را با دشمنی !
چه خوب آرایه “تضاد” را به کار می برند

به جان چشمانت قسم
اینبار آنچنان رفتنی ام …
که ، کاسه های آب را هم قسم دهی
نه آن روزها باز میگردند و نه من . . .

ﺍﻭﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﻫﻤﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻨﻦ…
ﺭﻓﺖ ﺳﺮﺍﻍ ﺑﻘﯿﻪ…
ﻣﻨﻢ ﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻧﻦ…
ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺩﻭﺭﻫﻤﻪ…

ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻠﻨﺠﺎﺭ ﻣﯿﺮﻭﻡ …ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻬﺎﯾﻢ …ﺑﺎ ﻗﻠﺐِ ﻟِﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ …ﺑﺎ ﻏُﺮﻭﺭِ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ …ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﻡ …ﻧﮕﯿﺮﻡ .. ﺑﮕﯿﺮﻡ ..ﻧﮕﯿﺮﻡ …ﻧﺰﺩﯾﮏِ ﺻﺒﺢ ﺍﺳﺖ …ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻡ …ﻣﺸﺘﺮﮎِ ﻣﻮﺭﺩِ ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝِ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ

”باختم‏”‏ تا دلخوشت کنم ؛ بدان برگ برنده ات سادگیم نبود .. دلم بود